De gesloten afdeling van een verzorgingstehuis.
We lopen samen door de gang, op weg naar de huiskamer waar we zo gaan dansen.
‘Ik mag nu ook niet meer alleen naar buiten’, vertelt ze.
‘Ze zijn bang dat ik verdwaal. Dus ik loop elke dag heel vaak de gang op en neer. Want je moet toch bewegen! En ik heb ook al twee keer geprobeerd te ontsnappen!’
Ze kijkt me aan.
‘Stout!’, zeg ik.
‘Ja hè’, lacht ze.
