“For when we can look
Death in the eye
with complete calmness
we can experience
the Vastness
of being truly Alive”
De Laatste Dans
Mijn opleiding als danstherapeut sloot ik af met een scriptie over De Dans en De Dood.
Sindsdien heb ik stervenden begeleid en trainingen gevolgd over sterven en rouw.
Ook in mijn Danswerk speelt de dood altijd een rol.
Leven is, naast zoveel andere dingen, een oefening in loslaten.
Het loslaten van geliefden, overtuigingen, patronen, verwachtingen, bezit, gezondheid.
Totdat we aankomen bij het moment van het ultieme loslaten.
We laten het leven los.
Ook Dansen is loslaten, zowel fysiek als innerlijk.
De Dans vraagt je je gedachtes los te laten en je over te geven de muziek, je lichaam en je ziel.
In de natuur om ons heen is er steeds weer de cyclus van geboorte, groei, verval, dood en het ontstaan van nieuw leven.
En als je goed luistert, volgt je innerlijke natuur deze cyclus ook.
“Diep van binnen weten we
wanneer iets geboren moet worden
en wanneer het moet sterven”.
Een citaat van Clarissa Pinkola Estes dat ik graag in Dans omzet.
Omdat ik veel Dans met kwetsbare, vaak oude en steeds vaker heel oude mensen in verpleeghuizen, maak ik regelmatig het sterven van een Danser mee.
Vaak is er nog lang beweging.
Uiteindelijk volgt de verstilling.
De Dans van het Lichaam stopt.
De Danser verlaat de aarde.
Om elders verder te Dansen.
De Dood is verbonden met het Leven.
En daarom in mijn Danswerk altijd aanwezig.
Mijn Droom
Een DansVloer bij een Blauwe Zee, een vloer waarop iedereen, Every Body, welkom is om te dansen.
Op dit moment ben ik bezig vorm te geven aan deze plek,
waar al mijn Dans Wegen samenkomen.
Waar mensen met dementie kunnen wonen
waar ze Dansen en Zingen
waar Verhalen worden verteld en Kunst gemaakt
waar Aanraking en Verbinding is
in veilige Vrijheid.
Een plek waar iedereen onderdeel kan zijn van de Dans van het Leven.
Zodat het Leven
tot aan de Laatste Dans
Samen
gedanst kan worden.
In Ontwikkeling!